تردید مردم استان در رای دادن به نمایندگان حزب باد

به گزارش پایگاه تحلیل و اطلاع رسانی آگاه شاید همه ما سال ۹۶ و اتفاقات رخ داده در  اردیبهشت ماه  را یادمان نباشد اما همه این جمله یکی از نامزدهای انتخابات را به یاد داشته باشند که می گفت" مردم ایران یادتان هست که ثباتی در بازار ایران وجود نداشت و ما ثبات را به بازار آوریم"، اما مدتی نگذشت که همه مردم ایران ثبات اقتصادی،تورم زیر ۹٫۶ و شاخص های نسبتا نرمال اقتصادی را از یاد بردند و هم اکنون با نرخ های بالایی از قیمت ارز و شاخص تورم نه در آمار و مناظره های انتخاباتی بلکه در کف خیابان دست و پنجه نرم می کنند.

نکته مهم و اساسی اینجاست که بسیاری از سیاسیون و افراد مطرح و مشهور کشور در همه استان ها درسال ۹۶ از دولت تدبیر و امید حمایت می کردند و آن را ناجی کشور می خواندند اما طولی نکشید که معاون اول رئیس جمهور و بسیاری از اعضای کابینه یکی پس از دیگری استعفاهای خود را اعلام میکردند و سناریوی جدیدی را کلید زدند و بسیاری از سیاسیون و سلبریتی ها از رای و حمایت از دولت تدبیر و امید ابراز پشیمانی کردند.

سیاسیون استان کهگیلویه و بویر احمد در این زمینه نیز سهمی داشته اند که برخی از نمایندگان استان در مجلس شورای اسلامی بود که به گفته وی ، او حاضر به رفتن به جهنم با دولت تدبیر و امید می شد اما با دیگران به بهشت هم نمیرود.

بهشت و جهنم رفتن این نمایندگان تا جایی به خود او مربوط می شود که تصمیمش فقط برای خود او باشد نه اینکه با یک جمله عده ای را به دنبال خود تا جهنم بکشاند. حال باید پرسید که با وجود ضعف های بسیاری که در دولت تدبیر و امید وجود دارد و با وجود موج پشیمانی ها آیا این نمایندگان هنوز حاضر هستند که به جهنم بروند؟

نکته اینجاست که برخی با سناریوی نخ نمای فرار رو به جلو و انداختن توپ در زمین دیگران، از کاهش اختیارات به عنوان بهانه ای برای فریب دادن عوام استفاده میکنند اما این موضوع در جریان دو نرخی کردن بنزین برای همه آشکار شد چرا که همه می دانند اختیارات برای چنین تصمیمی و همچنین بسیاری از تصمیمات دیگر به دولت و سران قوا داده شده است.

حال سیاسیون هم استانی که مردم را با تدبیر منفعت طلبانه خود در تنگناهای اقتصادی برده اند و خود در بحبوحه فشارها و ناملایمات معیشتی مردم را تنها گذاشته و گاهی بر گرده آن ها سوار می شوند باید پاسخگوی مردم باشند چرا که تصمیم خواص در مسائل کلان بسیار تاثیر گذار است. حال اگر این تاثیر منفی باشد شخص تصمیم گیرنده نباید پاسخگو باشد؟

با همه این اوصاف باید گفت که بر اساس مثل معروف " آدم عاقل از یک سوراخ دوبار گزیده نمی شود"  آیا میتوان انتظار داشت که مردم به افرادی که ثبات فکری ندارند رای دهند و آن ها را راهی مجلس و محل گرفتن تصمیمات کلان کشور کنند؟

یادداشت: الف.دشتی

انتهای پیام/