به گزارش گچساران نیوز از یاسوج، حمید کرمی کالوس سرمربی پیشین تیم فوتبال زاگرس یاسوج که سابقه مربیگری در کشور عمان را نیز داشته به بایدها و نبایدهای بازی با مدعی اصلی قهرمانی فوتبال آسیا «ژاپن» اشاره کرده و میگوید: سرعت بالا در حرکت و سرعت بالا در تصمیم گیری نقطه عطف بازی ایران مقابل سوریه بود.
البته سرعت مولفه کلیدی و مهم دربازی تیم ملی ایران در برابر سوریه فقط تا قبل از رسیدن به گل اول بازی بود. شاهد یکی از سریعترین بازیهای تیم ملی بودیم که طی آن سرعت در بخشهای مختلف بازی چشم نواز و مشخص بود.
بهترین راه حل برای نفوذ به دفاع چند لایه و متراکم تیم سوریه در سیستم متخذه ( ۲_ ۳ _ ۵ ) همین شیوه قلعه نویی بود. سرعت در گردش توپ، سرعت در رسیدن به فضای خالی، سرعت در انتقال و بازپس گیری توپ ، سرعت واکنش مثبت نسبت به اتفاقات بازی و…. اما مع الاسف بعد از زدن گل همان تیم همیشگی شدیم و عقب نشینی ناآگاهانه و ناخواسته! همه اینها در کنار اشتباهات کاملا مبتدیانه کادر فنی و بازیکنان، از بازی سهل و تمرینی بازی سخت و طاقت فرسایی ساخت.
اوج اشتباه کادر فنی تعویضهای عجولانه به خصوص تعویض مهدی قائدی بود، اگر دقت کرده باشید هر زمان قائدی صاحب توپ میشد همزمان دفاع راست و وینگر راست تیم سوریه در فاصله حداکثری یک متری او و هافبک دفاعی تیم سوریه در سریعترین زمان به قائدی نزدیک میشدند.
به همین دلیل دفاع وسط سمت راست تیم سوریه با شیفت شدن به سمت راست و پوشش مدافع راست، فضای بسیار ایده آلی برای مانور طارمی و آزمون ایجاد میکرد، بنابراین مشهود بود اکثر موقعیت های ایجاد شده به واسطه همین نکات برجسته بود.
تعویضهای عجولانه حکایت آشکار و واضحی از بیبرنامگی و به هم ریختگی کادر فنی بود، بی تجربگی مربیان تیم ملی که میبایست در زمان هیجان و عدم تمرکز سرمربی بهترین راهکارها را بر اساس مشاهدات به او انتقال بدهند نیز مزید بر علت بود.
و بعد دیگر اتفاق تاثیرگذار از راه رسید! صحنه قبل از عقب نشینی نابهنگام مهدی طارمی و اجبار وی به خطا روی مهاجم حریف، جایی که بر خلاف روند تاکتیکی، سیستمی، آرایشی و ترکیبی و یا هر چیز دیگری روزبه چشمی مدافع میانی ما به غلط در نقش یک مدافع راست با ارسال عرضی اشتباه توپ را لو داد حالا فضای خالی همیشگی پشت سر رامین رضاییان در غیاب واقعاً بیمورد و مسئله ساز روزبه چشمی و لو دادن توپ توسط او باید با مهدی طارمی به قیمت اخراجش پر میشد.
پس از ده نفره شدن، نه بازیکنان تیم ملی و نه کادر فنی بلکه یک ایران دست به دعا شدند تا فقط و فقط زمان آن هم جلوی سوریه تیم درجه دوم آسیا به پایان برسد تا بلکه تیم ما در ضربات پنالتی آرزوهایش را جستجو کند.
در آخر نوبت حمله سرمربی در اوج ناراحتی و عصبانیت و شاید کاملاً به حق به بزرگان تیم (شما بخوانید مخصوصاً به سردار آزمون رسید) حالا دراین بازه زمانی محدود ، همه دوست دارند تیم ملی، از جمله کادر فنی، هنگ کردهایم و ماندهایم با کلی مجهولات ذهنی، جایی که حضور متخصصین علم ریکاوری و روانشناسان فوتبالی قطعاً کمک بیشتری به ما خواهد کرد و امید بستن به این نقطه که بالاخره تیم ما بیدار خواهد شد!
علی القاعده کادر فنی تدابیر لازم را برای بازی با ژاپن قدرتمند تدارک دیده اند. مدل بازی عراق با ژاپن یک نقشه راه آزمایش شده است و حتما کادر فنی به این مسئله جدی فکر خواهد کرد، احتمال دارد با ترکیب بیرانوند، حاج صفی، شجاع،کنعانی، رضائیان، ابراهیمی، عزت الهی، جهانبخش، قائدی، قدوس و آزمون به میدان برود.
اما مطلوب من چیز دیگریست ژاپن را باید غافلگیر کرد. بدلیل فشار بازی باسوریه واحتمال افت شدید بدنی که تجربه آن را در جام جهانی۲۰۱۴مقابل بوسنی و هرزگوین داریم باید از هشتاد درصد ابزارهای هجومی منطبق با شرایط بازی استفاده کنیم و در نیمه اول کار را تمام کنیم.
ایران ابزارهای لازم را برای غافلگیری دارد به این ترتیب که استفاده آزمون نه بعنوان مهاجم نوک بلکه میبایست جلوی هافبک میانی و پشت سر مهاجمان بعنوان پست شماره ۱۰ و مسئول اصلی حملات تیم ملی استفاده شود، تجربه بازی آزمون در لورکوزن در این پست و البته درخشش کوتاه بواسطه زمان کوتاهی که در لورکوزن بود گواه این مدعاست.
مهاجم مرکزی تیم ما که نزدیکترین بازیکن ما به دروازه حریف هست و باید حتما قدرت بدنی بالا، قدرت سرزنی و توانایی حفظ توپ داشته باشد میتواند مغانلو به عنوان بازیکن پست شماره ۹ تیم ما باشد، یک بال تهاجمی ما یعنی هجومی ترین و گلزن ترین بازیکن تیم ما بدون محدودیت حرکتی که توانایی فرار از کناره ها، قدرت دریبلینگ را باید داشته باشد در حال حاضر مهدی قائدی هست که مطلوب من بعنوان بازیکن پست شماره ۱۱ است.
پست شماره ۷ تیم ملی یعنی وینگر سمت راست ما در زمان شروع بازی باید داری ویژگیهای سرعت در زمان حمله، قدرت شوت زنی، استفاده و قدرت ارسال از کناره ها و سرعت پا به توپ ایشان و از همه مهمتر توانایی ایشان در دفاع کردن است که مطلوب علیرضا جهانبخش است.
پست شماره ۸ که هافبک مرکزی است بازیکنی است که تقریباً وظایف دفاعی و هجومی وی با هم برابرند، در زمانی که مالکیت توپ در اختیار تیم خودی است، نقش هجومی میگیرد و رو به جلو حرکت میکند تا توپ را به خط حمله و مهاجمان برساند، همچنین برخی از این بازیکنان توانایی شوتزنی دارند و میتوانند توپ را از پشت محوطه جریمه به سمت دروازه حریف شوت کنند.این بازیکن میتواند سعید عزت الهی باشد.
پست شماره ۶ که هافبک دفاعی هست میتواند امید ابراهیمی کم اشتباه باشد، وظیفه ی او در میانه زمین، جلوگیری از حمله حریف است و در این امر نباید سعی کند که تکنیک خود را نمایش دهد، نقش هافبک دفاعی متناسب با منطقه ای که بازی می کند لحظه به لحظه فرق می کند. هنگامی که او در دفاع است، مکمل مدافعین بوده یا مسئولیت دفاعی خویش را که از میانه زمین آغاز کرده است، ادامه می دهد.
هنگامی که در وسط زمین است، یا کمک بازی گردان تیم با هافبک تهاجمی بازی دفاعی خود را رها می کند. هافبک دفاعی مطلوب من که مبارزی فوق العاده است، هرگز نباید غفلت کند، پست های شماره ۱ و ۲ و ۳ و ۴ و ۵ به ترتیب با توجه به بضاعت تیم ملی میتواند بیرانوند، رضائیان، حاج صفی، خلیل زاده و کنعانی باشد.
پایان پیام/
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 0