سفرنامه پر فراز و نشیب صبح زاگرس با چاشنی روستاهای محروم بویراحمد

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از صبح زاگرس در قسمت اول روستاگردیمان، از روستای گِردَوه بازدید کردیم و در ادامه به جاده ای رسیدیم که دو دهه از کلنگ زنی آن می گذشت و مردم این دیار به دنبال راهکاری برای به سرانجام رساندن آن بودند.

در ادامه این سفر، مقصد خودمان را عیادت از نماد زاگرس یا همان یادگاران ایل در سرزمین دنا گذاشتیم، درختان کهنسالی که هر کدام با بی رحمی تیغ روزگار، بالهایشان از هم جدا شده بود و به جزء تنه ای خاکستر شده و شاخ و برگ های ریخته از آنان بر زمین نمانده بود.

درختانی که جرمشان چوب و مرگشان زغال است

راهنمای گروه که با وی در اوایل سفر رفیق و هم کلام شده بودیم به اوج این تخریب ها درپهنه ای از منطقه ای “نقاره خانه”  اشاره کرد و گفت، امروز بسیاری از منفعت طلبان برای پول اندوزی دست به تخریب این طبیعت زیبا و درختان بلوط این منطقه زده اند و در خفا درختان بلوط این منطقه را قلع و قم می کنند.

دیدن درختان بلوط افتاده ، آتش زدن این سرمایه های نفیس طبیعت و قطع شدن بیش از حد آنها دل هر طبیعت دوست و رهگذری را به درد می آورد وآزار می داد.

بعد از تصویربرداری از این صحنه های درد آور، رهسپار یکی از ورزش ساز ترین مناطق منطقه بویراحمد شدیم، آری بخش کبگیان و شهر چیتاب، شهری که به داشتن ورزشکاران با استعداد شهره است و ورزشکاران زیادی را به کشور معرفی کرده است.

شهر ورزشکار پرور اما در اندیشه یک زمین فوتبال

در کوچه پس کوچه های این شهر به غیر از زیبایی شاید اوج یک محرومیت را می دیدیم وآن هم بازی کردن نوجوانان این منطقه در زمین های خاکی بود که شاید این بازیها در آینده برای آنها همچون یک خاطره در ذهنشان بر جای بماند.

به همراه شهردار و رئیس شورای شهر و چندین نفر از ساکنین این منطقه سری به زمین چمن راکد مانده شهر چیتاب زدیم،زمینی فوتبالی که به گفته اهالی این منطقه به دلیل بی مهرهای فراوان در حال تخریب بود.

زنجیری که بر در فوتبال زده شد

در ابتدای ورود ما، زنجیر و قفلی بزرگ بروی در ورودی ورزشگاه راکد مانده چپیاب برای ما خودنمایی می کند و زمینی پهناور را می دیدیم که دیوارهای حائلش همگی تخریب شده بود وساختمان آن نیز در حال مستهلک شدن بود.

از رئیس شورای شهر در مورد این زمین جویا شدیم و او به ما گفت: زمین چمن شهر چیتاب سالهاست که همین گونه رها شده و  جوانان و نوجوانان ما بجای بهره بردن از یک زمین چمن و یک سالن مناسب امروز در زمین های خاکی پر از سنگ به فوتبال بازی کردن مشغول می شوند و امروز وضعیت این ورزشگاه همین گونه نیمه کاره رها شده و مسئولی نیست که جوابگوی ما باشد.

 وی با بیان اینکه در هفته های گذشته نماینده مردم شهرستانهای بویراحمد و دنا در مجلس شورای اسلامی مسئولین وعده بازسازی و تکمیل این زمین را دادند گفت:این زمین چند دهه پیش توسط دو خیر از این منطقه برای امر ورزش و توسعه ورزش برای جوانان این منطقه وقف شده است، و از مسئولین پیگیری می خواهیم تا به داد این جوانان برسد.

آقای مدیر کل به داد جوانان ما برسید

آنچیزی که به عینه در این زمینه برای ما خودنمایی می کرد،ظرفیتی عظیم بود که بنا به هر دلیلی و در گیردار بروکراسی های اداری رها شده بود و بسیار برای همه ما آزار دهنده بود.

هرچند زیبایی های منطقه نقاره خانه و قله های زیبای زاگرس برای ما خودنمایی میکرد و مهمان نوازی مردم این دیار برای ما آرام بخش بود، اما باید سفر خود را دوباره ادامه می دادیم و رهسپار روستای محمد آباد منطقه چیتاب میشدیم، روستای در پهنه زیبای رشته های کوههای زاگرس در دره ای با صفا و نرسیده به روستای جوزار.

زیبایی های خاص این روستا از یکطرف و محرومیت های بجامانده از طرف دیگر ذهن ما را به خودش جلب کرده بود.

در ابتدا که وارد روستا شدیم،اهالی روستا ما را به سمت یکی از مهمترین جاده های داخلی روستا هدایت کردند که به دلیل نبود زیر سازی و حتی وضعیت بغرنج و نبود آسفالت مشکلات زیادی را برای مردم روستا ایجاد کرده بود.

معمای حل نشده یک جاده و سردرگمی ساکنین

در ادامه نیز اهالی روستا ما را به سمت یک مشکل بهداشتی مهم هدایت کردند و آن هم ترکیدکی لوله های آب شرب در این روستا بود که در این روزهای خطرناک کرونا باعث دلنگرانی بسیاری از آنها شده بود.

یکی از اهالی روستا در ابتدا به وضعیت جاده میان روستا اشاره کرد و گفت: این روستا در حال حاضر ۵۰۰سکنه دارد که جاده ها و کوچه های روستا سالهای سال است که از این وضعیت رنج می برند، هرچند که جدول گذاری برخی از آنها انجام گرفته اما مردم این روستا امروز در رنج و عذاب هستند.

وی ادامه داد: در چند ماهه گذشته با همکاری و رایزنی متعدد موفق شدیم که چندین بار کامیون (بیس زیر سازی)  برای کوچه های روستا تهیه کنیم اما به دلیل بی اهمیتی این موضوع از سوی متولیان امر و احتمال آبگرفتکی خانه های روستائیان ، اهالی روستا خودجوش به صورت گروهی و با کرایه لودر و حتی بیل دستی مبادرت به پهن کردن بیس های این جاده کرده اند.

آبی که بهداشتی به دستمان نمی رسد

در ادامه یکی دیگر از اهالی روستا به مسئله آب شرب و شکستگی های لوله های اب شرب در این روستا اشاره داشت و افزود: چندین ماه است که در ببیشتر نقاط روستا، لوله های آب شرب شکسته است ، اما مسئله امروز ما این است که چرا هنوز مسئولی جوابگوی این مسئله نیست.

وی ادامه داد: با توجه به مشکلات ویروس کرونا وبهداشت فردی آیا زمان آن نرسیده مسئولان همت بیشتری به خرج دهند و برای برطرف کردن این مشکلات گام اصولی بردارند..

یکی از جوانان روستا به مشکلات دیگر این روستا اشاره کرد و گفت: مشکلی که امروز دامن گیر بسیاری دیگر از روستای منطقه بویراحمد و حتی استان کهگیلویه وبویراحمد شده مسئله اینترنت و وضعیت بغرنج آنتن دهی در بسیاری از این مناطق است.

وی با اشار به اینکه به دلیل وضعیت بغرنج کرونا امروز بیشتر مدارس تعطیل شده و حتی تمامی مدارس به صورت اینترنتی برگزار می شود، گفت: دانش آموزان این روستا از نعمت اینترنت بی بهره اند و حتی در برخی از مواقع به کوهها برای آنتن دهی خطوط تلفن همراه  و بهره بردن از آن استفاده می کنند.

دانش آموزانی که برای بهره بردن از اینترنت به کوهها پناه می برند

این جوان روستای محمد آباد ابراز داشت: به عنوان مثال برخی از  دانش آموزان این روستا به دلیل نداشتن اینترنت با توجه به اینکه دانش آموزان رتبه برتر بوده اند،اما به دلیل نداشتن و بهره بردن از اینترنت از درس های خود عقب افتاده و حتی در برخی از امتحانات خود قبول نشده اند.

بعد از کنکاش در روستای محمد آباد نقاره خانه و خداحافظی با مردم مهمان نواز آن، سفر بعدی خودمان را به روستای چشمه چنار دره گودرزی که در پیچ و خم های دره سرسبز چیتاب بود و باعث شدکه ما مسیری چند کیلومتری را طی کنیم و شب به آنجا برسیم،آغاز کردیم.

انتهای پیام/