روستایی در بویراحمد که با اولین بارش پاییزی ناپدید می شود+فیلم

به گزارش پایگاه تحلیل و اطلاع رسانی آگاه، در صفحه شخصی یکی از کاربران کهگیلویه و بویراحمدی متنی در خصوص یکی از روستاهای استان کهگیلویه و بویراحمد منتشر شده است که برای هر خواننده ای قابل تامل است.

بر اساس فیلم منتشر شده در این صفحه مجازی  مردم  روستا در شرایط بسیار سختی زندگی می کنند، شرایطی که برای خیلی از ما قابل تحمل نیست و حتی تصورش را هم نمی کنیم کسانی باشند و در این خرابه ها زندگی کنند.

روستایی که شاید خیلی از ما  برای اولین بار اسمش را می شنویم، اما در تمام این سال ها این خانواده ها در آن با چنین مشکلاتی زندگی می کردند.

این روستا از توابع شهرستان زیلایی است، همان زیلایی که استانداران وقت و نماینده فعلی مردم بویراحمد و دنا در مجلس  بارها در مصاحبه های خود اعلام کردند که برای عمران و آبادانی اش مبلغی اختصاص داده شد.

زارعی سال ۹۳ اعلام کرد:  3میلیارد تومان برای آسفالت تمام راه های زیلایی اختصاص داده می شود.

اما اگر این اختصاص انجام شده است چرا هنوز در استان کهگیلویه و بویراحمد در منطقه زیلایی اهالی روستای جوجق شهرستان بویراحمد از توابع منطقه زیلایی باید اینگونه زندگی کنند، مردم این روستا باید مایحتاج ۶ ماه خود را خریداری کنند، چرا که بعد از اولین بارندگی جاده آن ها به صورت کامل مسدود می شود.

اقای استاندار اینجا زیلایی است همان مردمی که سال گذشته در استقبال از شما برایتان اسفند دود دادند تا شاید امروز گرهی از مشکلات شان باز شود، اما در بدترین شرایط زندگی می کنند، مردم جوجق به راه ارتباطی، برق، آب و گاز نیاز دارند، امکاناتی که کمترین توقع مردم هر استان و شهری است.روستایی که کودکانشان ساعت ها با سینی آب و شربت برای استقبال از شما ایستادند، چرا فراموش شدند.

متن کامل و فیلم منتشر شده در این صفحه مجازی را مشاهده می کنید.

در دره جوجق  روستایی از توابع دهستان زیلایی با حدود ۴ ساعت فاصله از مرکز شهر یاسوج  قرار دارد،  بعد از اطلاع از وقوع سیل در دهم فروردین ۹۹  با خودروی پاژن قرارگاه پیشرفت و آبادانی سپاه فتح وارد منطقه شدیم اما به سختی و با عبور از عرض چند رودخانه عریض به کمک خودروی کمک دار پاژن، مقداری بسته مواد غذایی و تجهیزات گرمایش به همت قرارگاه پیشرفت سپاه فتح تهیه و در اختیار اهالی قرار گرفت.

به گفته اهالی روستا این اولین خودرویی است که از اوایل پاییز وارد منطقه شده به دلیل اینکه با اولین بارش پاییزی مسیر روستا قطع می شود و فقط ماشین های کمک دار آن هم به سختی می توانند عبور کنند.

–

 تمام مایحتاج اهالی روستا اوایل پاییز به منطقه برده می شود و دیگر خبری از خرید و تامین نیازهای زندگی نیست تا اواخر بهار که جاده روستا به وسیله لودر عشایر باز گشایی شود.

با وجود نبود جاده، آب، برق، و خیلی از نیازهای ضروری دختران روستا تقاضای کفش و مادر روستا تقاضای چادربرای اسکان و  در امان ماندن فرزندانش از بوی علف جاشیر در شب دارد چرا که  این خانواده در کنار کاه جاشیر و دام ها می خوابند، و مادر دیگر تقاضای چرخ خیاطی دستی برای دوخت لباسهای پاره روستا می کرد که مقداری خیاطی هم بلد بود.

شاید در طول ۶ ماه سال ساکنان این روستا خیلی از مواد خوراکی را تنها اسمش را بشنوند آن هم از طریق رادیو.

انتهای پیام/