دلنوشته های دختر لر در وصف حاج قاسم

کدام چشم می توانست و می تواند باور کند که بار دیگر، محراب کوفه(فزت و رب الکعبه ) را شاهد باشد و فواره خون در سرزمین عراق بار دیگر مرگ را به سخره بگیرد.

 

چگونه به چشمان خود ببینیم که بار دیگر در قامت مظلومیت(عاشورا) تجسم یابد و فرزند اسلام و ولایت حاج قاسم دل هایمان مظلومانه این گونه بر آب و خاک وملیت و قومیت فائق آید.

 

حاج قاسم ما مرد میدان های سخت بود، دشمن و تمام استکبار هرگز نتوانست رو در روی او به مصاف بیاید و از این رو، در نیمه های شب، ناجوانمردانه و از پشت سر، چون مولایش، شمشیر کفر و نفاق برفرقش فرود آوردند، تا شاید او را از بین ببرند. 

 

زهی خیال باطل، حاج قاسم دل ها زنده و جاوید و ماندگار است و آغاز راهی است زندگی بخش و زنده ساز و حرکت آفرین.

 

الا ای مسیح مسلح ما، ای مجاهد عارف، ای قاسم دوران، ای میرعلمدار سید علی، زمین گواه و زمان آشنا و آگاه است که قطرات خون تو، بستر تاریخ را در خواهد نوردید و فواره این خون از فرودگاه بغداد تا فرودگاه دشمنان اسلام بر چهره زمانه پاشیده خواهد شد و این بار، این فواره خون تو حاج قاسم دل های ما، از کربلا خواهد گذشت و در قدس ،مقدس تر و سرخ گون تر خواهد شد و آن صبح وعده گاه نه دیر است نه دور ..

 

اگرچه در این تندباد روزگار، سرو بلندی چون شمایل رعنا و عباس گونه ات را از ما گرفت، اما همان گونه که مقتدایت سید علی پیام داد نتیجه خون پاک تو برای دشمنان خدا بسی تلخ تر خواهد شد و طوفانی خواهد شد که به سوی جمع کردن بساط ظلم جهانی روان شده است و روزهای سرد دی ماه را مثل دی ماه های تاریخ انقلاب گرم و جوشان ساخته است و دیده های خواب رفته یا خواب زده را بیدار ساخت و خفتگان وادی کدخدا را برخیزاند و چه جالب که چله تو اولین ۲۲ بهمن گام دوم می شود تو نماد اتحاد ملی بودی و تجسم انسجام اسلامی و اینک با خون خودت این درخت را بارورتر نموده ای، ای نبض پرطبش جوانان مقاومت.

 

در نیمه شب پرواز کردی تا به همه بگوئید، ببنید شما در خواب ناز بود که ما پر پرواز گشودیم.

 

ای قاسم دل، وقتی دشمنان تو را در میدان مبارزه حریف نبودند این همه ادعای مبارزه با تروریست را زمین گذاشتند و نه در روز روشن که در سیاهی شب نه با اعلام جنگ که خفاش گونه، نه روبرو و جوانمردانه، بلکه از پشت و سر و بی خبر به جنگ تو آمدند.

 

ای دست نوازشگر و پربار مستضعفین جهان اسلام، ای باغبان صمیمی گلهای مقاومت چه می شد که نسل شب زده ی ما، رزم و اقتدار و بصیرت و عرفان تو را بر افق افکار خویش به تماشا می نشست، ای باغبان پر کشیده، باغ اندیشه های نسل ما هنوز پر از نیلوفر سئوال است، زود آسمانی شدی و بریده باد دست ناپاک که رد حضور عصاره ی عمری مجاهدت یک ملت را در اختیار دشمن خبیث قرار داد چرا که همه سمعک های آمریکایی و عینک های غربی در منطقه دشمن توبودند.

 

اگر جمله عقیله بنی هاشم حضرت زینب کبری (س)در شام ویران نبود ،از این غم جانکاه جان می دادیم ،که (ما رایت الاجمیلا).

 

لیلا حسین زاده

 

انتهای پیام/