رویای احیای جنگل های زاگرس از ایده تا عمل/جوانی که پایتخت را به عشق جنگل های زادگاهش ترک کرد/الگن؛ بنیادی فراملی برای تبدیل به پایلوت کشوری

به گزارش پایگاه تحلیل و اطلاع رسانی آگاه به نقل از کهگیلویه؛ آمارها نشان می‌دهد که طی دهه‌های اخیر جنگل‌های استان در خطر نابودی قرار گرفته و مشکلاتی که در سایه این نابودی در حال رشد است غیرقابل گریز است. در همین زمینه یکی از جوانان کهگیلویه ای ایده ای برای حل این معضل را در ذهن خود پرورش داده و با تاسیس یک بنیاد ملی در راه بهبود شرایط این جنگل ها گام برداشته است.

به همین بهانه با او گفت و گویی را انجام داده ایم که در ادامه آمده است؛

خود را معرفی کنید و علت برگشتن به زادگاه تان چه بوده است:

سعید انصاریان؛ در الگن به دنیا آمده ام و همراه خانواده و به خاطر شغل پدرم در دهدشت ساکن بودیم اما مثل بسیاری از جوانان الگنی و دهدشتی برای تحصیل در دانشگاه از زادگاهم خارج شدم و بعد از تحصیل در دانشگاه بوشهر از سال ۸۹ و برای کار به تهران آمدم و ساکن پایتخت شدم. ۳۰ سال سن دارم و دانش‌آموخته کارگردانی سینما و ویدئو گرافیست هستم و در حوزه ساخت مستند و طراحی های گرافیکی فعالیت می کنم.

چرا تصمیم به برگشتن به الگن را گرفته اید:

 من همیشه رویای بازگشت در سرم بود و در صدد بودم در میانسالی و آستانه چهل سالگی برای یک زیست سالم به الگن برگردم که اتفاقی باعث شد این تصمیم را ۱۰ سال زودتر عملی کنم.

چه چیزی باعث شد که به الگن برگردید :

خطری که جنگل‌های زاگرس را به شدت تهدید می کند از جمله خطر چرای دام، خطر عدم رویش مجدد بلوط ها و درخت های جنگلی و خطر نابودی این رویشگاه بسیار زیبا و حیات بخش که بخش بزرگی از آن در استان ما قرار دارد.

چطور به این خطری که سالهاست جنگل‌های زاگرس را تهدید می‌کند حساس شده اید:

راستش اطلاعی از نابودی تدریجی این جنگل‌ها و مخاطراتی که با آنها دست به گریبان هستند نداشتم و فقط دو سال پیش با تماشای مستند نمک زمین در جشنواره سینما حقیقت به کارگردانی ویم وندرس که سرگذشت زندگی زوج برزیلی فرانسوی بود که با کاشت دو میلیون اصله درخت یک جنگل مرده را در برزیل احیا کرده بودند، تمایلم به برگشت به زاگرس بیشتر شد، اما هنوز نمی دانستم جنگل های زاگرس در خطر است تا اینکه محمد درویش فعال محیط زیست تعطیلات نوروز امسال به الگن آمد و مرا در جریان حال و روز ناگوار این جنگل‌ها گذاشت. همین باعث شد که تصمیم برای بازگشت به الگن را همین حالا عملی کنم همین حالا که زاگرس به ما احتیاج دارد.

پس با هم فکری آقای درویش به اجرای ایده احیای جنگلها رسید؟

بله ایشان از حامیان و مشاوران اصلی پروژه ماست. البته از سالگادو هم الگوبرداری و فکر کردم وقتی او توانسته فقط با کمک همسرش و طی ۲۰ سال دو میلیون نهال بکارد،پس ما با طرح های خوبی که داریم و با همکاری و حمایت مردم و مسئولان و انجمن های محیط زیستی می توانیم کار بزرگتری انجام دهیم.

بعد از گفتگو با درویش ایده تان را با چه کسی در میان گذاشتید:

با طیف وسیعی از دوستان و فعالان محیط زیستی استان و منطقه مشورت کردیم و پس از جلب حمایت و همراهی آنها که در این امر مشتاق بودند در صفحات اینستاگرام و شبکه‌های اجتماعی طرح و ایده در خصوص جنگل کاری در زاگرس را به اشتراک گذاشتیم.

چه زمانی قرار است شروع به کار کنید:

من در روزهای پایانی اردیبهشت به روستای الگن برمی‌گردم و قرار گذاشتم از اواسط هفته آینده به اتفاق همه اهالی و متخصصان و مشاورانی که اعلام همکاری کردند و امکان حضور در الگن را دارند در این روستا دور هم جمع شده و به یک مرام نامه و وفاق کامل و آنچه می خواهیم برسیم و خواسته مان را جمع بندی و تثبیت کنیم. قرار است در زمینی که اداره منابع طبیعی استان در اختیارمان گذاشته نهال های بلوط و انجیر وحشی و بادام وحشی و… بکاریم و آنها را تکثیر و مراقبت دائمی کنیم تا به نقطه امن رویش برسند. درختان بلوط همین حالا هم خودرو هستند اما به واسطه چرای دام  در جنگل ها،وقتی هنوز رشد نکرده و نهال نورسی هستند توسط دام خورده می شوند، پس برای همین هم دیگر بلوط جوانی در زاگرس نداریم و بلوط های مسن هم با هجوم آواز و خشکسالی در حال نابودی اند.

درمورد بنیادی که تشکیل داده اید توضیح دهید:

ما در حال ایجاد بنیاد الگن هستیم که آن را به یک پایلوت محیط زیستی در کشور تبدیل کنیم.البته الگن یک روستاست اما طرح، حامیانی متخصص و غیر متخصص از سراسر کشور و حتی جهان پیدا کرده و با این حساب می‌شود گفت که بنیادی فراملی است.

بنیاد الگن به طور رسمی چه زمانی کار خود را شروع می‌کند:

قرار است افتتاح رسمی آن شهریور باشد. این تاریخ را انتخاب کردیم، چون فصل برداشت انار است و می خواهیم یک جشنواره گردشگری انار هم راه بیاندازیم. فکرمی‌کنیم هم به خاطر این جشنواره رنگارنگ و هم افتتاح موسسه افراد زیادی از سراسر کشور راهی الگن شوند برای همین تصمیم گرفتیم تا آن زمان هم نهال های اهدایی را که تا همین حالا تعدادشان به ۱۰ هزار اصله رسیده را در گلخانه بکاریم و مراقبت کنیم و هم به مردم روستا درباره نهال کاری و مراقبت از آنها و پذیرایی از گردشگران در شهریور و پس از آن آموزش دهیم. مطمئناً با ورود مردم مشتاق نهال‌کاری و گردشگران به الگن به اقامتگاه های زیادی نیاز است که مردم روستا می توانند از همین حالا به فکر تجهیز خانه های خود و تبدیل آنها به اقامتگاه و درآمدزایی باشند و این به معنی رونق صنعت گردشگری و بازگشت روستاییان کوچ کرده است.

انتهای پیام/